دعاو نیایش

ستایش خداوندی را سزاست که شبم را به صبح آورد بی آنکه مرده یا بیمار باشم ، نه دردی بر رگهای تنم باقی گذاشت و نه به کیفر بدترین کردارم گرفتار کرد .نه بی فرزند و بی خاندان مانده و نه از دین خدا روی گردانم ، نه منکر پروردگار ، نه ایمانم دگرگون و نه عقلم آشفته و نه به عذاب امتهای گذشته گرفتارم .

خدایا به تو پناه می برم از آنکه در سایه بی نیازی تو ، تهی دست باشم ، یا در پرتو روشنایی هدایت تو گمراه گردم ، یا در پناه قدرت تو بر من ستم روا دارند ، یا خوار و ذلیل باشم در حالی که کار در دست تو باشد !

خدا یا ! جانم را نخستین نعمت گرانبهایی قرار ده که می ستانی ، و نخستین سپرده ای قرار ده که از من باز پس می گیری !

خدایا ما به تو پناه می بریم از آنکه از فرموده تو بیرون شویم ، یا از دین تو خارج شویم ، یا هواهای نفسانی پیاپی بر ما فرود آید که از هدایت ارزانی شده از جانب تو سرباز زنیم .(نهج البلاغه- دعای 215)

|+| ????? ??? ???? مدیر وبلاگ ?? سه شنبه 89/6/16 ???? 12:42 عصر | نظر